Dag 18: Reis Atlanta - Charlotte |
Vandaag was het dus zover, de dag was voor mij vroeg begonnen. Om 5 uur eruit en de laatste dingen inpakken waaronder de kadootjes die ik en de meiden voor Midas hadden gekocht. Flink proppen want ik had begrepen dat het weer inmiddels wat slechter was dus zowel warme kleding als zomerkleding mee. En ach Midas heeft toch nooit zoveel mee dus kon dat wel in zijn koffer op de terugweg…
Ik stapte om 7 uur op de bus en daarna op de trein richting Schiphol. Daar was ik al rond 8 uur dus dat ging voorspoedig. Ik zou pas om 10.20 vliegen dus dat was mooi allemaal. We hebben dat ook wel eens anders meegemaakt vandaar ik geen risico's wilde nemen.
Zoals velen weten zag ik enorm op tegen het alleen vliegen en zeker op zo'n lange vlucht. Ik zou er ongeveer 10 uur over doen en dat is niet niks met een vreemde naast je. Ik vloog met Delta en bij het checken van de vertrektijden zag ik dat je zelf je stoel kon kiezen. En dat had Midas dus al gedaan tijdens het boeken en ik zag dat de stoel naast me nog leeg was. Een paar dagen later dus helaas niet meer. Dus heb ik die zelf om geboekt. Weer een paar dagen hetzelfde verhaal en was die stoel weer bezet grrrrr. Dus weer omgeboekt naar de laatst beschikbare lege rij stoelen en dus maar duimen.
Op Schiphol dus meteen bij de incheckbalie gevaagd of ik echt een lege rij heb en dat was zo pffffff. Wat een geluk dus ! Bij het aan boord gaan steeds maar zitten duimen dat het ook echt leeg bleef en ja hoor mazzel !! Heerlijk twee stoelen voor mij alleen. Dat maakte het hele verhaal al meteen anders voor mij. Ik ben dus niet bang voor het vliegen want dat is heerlijk alleen al die toestanden erom heen maken het zo beroerd. Maar goed ik zat en ik zat supergoed. Dus van mij mochten we vertrekken.
Omdat ik nogal vroeg was opgestaan was ik best moe, dus na de lunch viel ik lekker in slaap en ik moet zeggen dat dat enorm scheelt als je in een vliegtuig kan slapen. ik had een eigen kussentje mee en achter me zat een meneer alleen dus kon ik zonder veel hinder mijn stoel lekker achterover doen. Voetjes op de stoel naast me en lekker pitten !
Filmpje kijken en eigenlijk verliep alles naar wens. Alleen was er enorm veel turbulentie dus moest je wel zo veel mogelijk blijven zitten met de gordel om maar ach maakte mij het uit ik heb me vermaakt. De meneer achter mij wilde zijn brownies niet dus kreeg ik die ook nog eens ;) Ik vind trouwens dat vliegtuigvoer helemaal niet zo slecht hoor. Je hoort vaak klachten maar ik heb er echt geen moeite mee. Tis natuurlijk geen haute cuisine maar best goed binnen te houden.
Zo verliep de vlucht dus snel alleen eenmaal in Atlanta aangekomen duurde het enorm lang voor ik het vliegtuig kon verlaten. Normaal zou dat geen punt zijn maar ik lande om 14.00 lokale tijd en moest om 16.00 een vlucht halen naar Charlotte. Ik was dus tikkie in paniek en dan moet je ook nog door immigratie zien heen te komen en dat duurt altijd lang. Natuurlijk had ik daar een beamte die erg geintereseerd was waarom in in Amerika was en wat ik ging doen, erg leuk gesprek hoor maar het duurde weer lang natuurlijk. Hij wilde weten welke achtbaan ik dan het beste vond bla die bla.... maar goed eenmaal daar door heen begon het pas hetgeen ik zo tegenop zag. Zien dat ik Midas vond in die mensen massa.
Ik werd een richting opgestuurd die niet echt goed bleek. Dat was als je een aansluitende vlucht hd en die had ik wel maar alleen niet via Delta. Dus weer uitgelegd dat ik eerst Midas moest vinden en dan pas doorvloog. Oh dus je blijft in Atlanta nou dan moet je daar heen.....nee weer niet goed want nu stond ik bijna buiten het vliegveld. Tot ik ergens hoorde roepen dat personen die aangekomen waren via Delta daar en daar moesten verzamelen. Daar werd je koffer weer afgenomen en moest je door een deur naar buiten...buiten!!! Opeens stond ik op het platform en dacht wat doe ik hier nou weer. Daar werden we in een bus geladen en die reed over het vliegveld heen..geen idee waarheen en waarom. Die rit duurde 10 min en ondertussen belde Midas mij op. Ik had hem ook al geprobeerd te bellen maar weet ik veel wat ik moest intoetsen *zucht*. Ja 0031 maar dat werkte niet! Dus ik vertelde wat er gebeurd was en dat we nooit meer op tijd zouden komen !!!
Helemaal in paniek dus op dat vliegveld en geen idee waar ik heen moest. Ik ben dus maar gaan lopen en hoopte dat Midas me weer zou bellen om te zeggen waar hij dan was. Nog ergens gevraagd aan iemand maar dat was ook niet goed toen ik echt per ongeluk langs de rij liep waar Midas stond !! We hadden nog maar een klein uurtje voor we door moesten vliegen. Dikke paniek dus en niet eens de tijd om elkaar behoorlijk gedag te zeggen.
Ik had me het weerzien toch anders voorgesteld. dat zie je wel eens in een film dat mensen dan achter het glas staan net als op Schiphol en dat je dan de binnenkomende passagiers ziet aankomen en dat je dan rennend elkaar in de armen valt....grrrrr liep dat even anders wat een k*t vliegveld tis er zo groot dat zelfs de Amerikanen liepen te zoeken en te mopperen !
Maar goed op zoek naar de incheck balie van de volgende vlucht. Nou dat was ook op het nippertje. Inchecken en beide mochten we fijn 25 dollar bij betalen omdat de koffers te zwaar waren !!! Nouja zeg we komen via een internationale vlucht en daar mag het dit wegen. Ja zegt die man hier mag het niet want dit is een binnelandse vlucht dus betalen en anders niet vliegen !!
Echt belachelijk ! Niemand die daar iets van zegt als je boekt ! Terwijl ze toch weten dat je uit het buitenland komt. Nou goed eenmaal in het vliegtuig blijken er misschien 10 mensen in dat ding te zitten !!! Lekker druk hier. Eenmaal op Charlotte gauw naar de bagage band om de koffers op te halen. Het duurde allemaal erg lang en toen eenmaal de band in beweging kwam maakte ik nog een grapje dat die van ons nog in Atlanta stonden omdat we zo laat waren met inchecken.
Maar nee als laatste kwam mijn koffer eraan en toen....niets meer de band werd stilgezet en Midas en ik keken elkaar aan van dit is zeker een grapje. Je beseft het niet eens wat er gebeurd. Tot het tot je doordringt dat dit geen grapje is en je koffer er dus gewoon NIET is !!
Gelukkig waren we niet de enigen en we gingen op zoek naar mensen die ons info konden geven. Er was geen balie van de maatschappij waarmee we vlogen. Dus werd er iemand opgepiept die ging kijken maar die kwam al snel terug dat de spullen er niet waren. Maar goede nieuws was dat er 1 uur na ons ook een vlucht uit Atlanta zou landen en dat vaak bagage daarmee bleek te komen ipv de vlucht waar de eigenaar op zat. We konden mee met die persoon naar de incheckbalie waar we een claim konden indienen en als de koffer op de volgende vlucht zat werd in naar ons hotel gebracht. Mocht dat niet zo zijn zouden we gebeld worden.
We hadden dus goede hoop en het verhaal klonk aannemelijk. Dus wij naar ons hotel nadat we een auto hadden opgehaald.
Maar bij het hotel hadden ze niks gehoord en ook een dag later niet, wij ook niks meer gehoord en dus toen we uit checkten bij hotel het volgende adres achter gelaten mocht de koffer toch daar aankomen. Vanaf dat moment hebben we elke dag gebeld om iemand te spreken te krijgen maar tot vandaag zonder enig resultaat. Ze reageren gewoon niet en we krijgen telkens een bandje. Dat spreken we steeds in en ook steeds het nieuwe adres van het volgende hotel. Maar nada niks hoor !!
Echt zo frustrerend is dit vooral omdat we dus de volgende dag kwijt zijn geweest om nieuwe kleding voor Midas te kopen er zat van alles in die koffer o.a. de souveniers, de shirts die die op de ECC trip heeft gekocht en de shirts die hij in de loop van de tijd heeft verzameld van andere parken. Veel daarvan zijn niet meer te koop. Verder schoenen, zijn TP jas en allemaal nieuwe spijkerbroeken. Ook een aantal laders van apparaten en ook zeer vervelend van die omvormstekkers. Dat kostte ons zelfs 3 dagen om die te kunnen kopen vandaar de tripreports even op zich lieten wachten.